Matka Durska i kolektyw rodziców

Dzieci są cudowne, przedszkole też, panie i dyrekcja – super. Serio. Kolektyw rodziców jednak mnie przerósł.

- Czy to prawda, że wszystkie posiłki w przedszkolu są dosładzane?

- Czy wychowawczynie dadzą sobie radę z dziećmi?

- Czy spanie jest obowiązkowe?

- A co będzie, jak się spóźnimy na śniadanie?

- A moje dziecko jest wegetariańskie, czy przedszkole uszanuje jego dietę?

- Czy na zajęcia dodatkowe mogę się zapisać w październiku?

- A czy wystarczy mi czasu na opłaty?

- Dlaczego posiłki dla dzieci są dosładzane?

- A czy trzeba dziecku przynieść pastę do zębów?

- Czy przelewem można zapłacić?

- Ale czy przedszkole będzie respektowało fakt, że moje dziecko nie je słodyczy?

- Pani dyrektor, a opieka logopedy jest dla wszystkich dzieci?

- A czy są dwie grupy ogólne?

- Czy można przenieść dziecko do innej grupy?

- A czy dosładzane są obiady?

- Czy moje dziecko zdąży iść na zajęcia dodatkowe, jak chcę je odbierać wcześniej?

- Czy posiłki są smaczne?

- Słyszałam od innych rodziców, że bardzo się nadużywa cukru w przedszkolach? Co Pani o tym sądzi?

- A czy drzwi są zamykane?

- A gdzie dzieci trzymają swoje rzeczy?

- Czy mogę dziecku dawać wodę mineralną do picia z domu?

I tak przez półtorej godziny. Przy 555 pytaniu o cukier w diecie dzieci mina Pani Dyrektor zyskała głębszego wymiaru. Takiego lekko zirytowanego, ale naprawdę to był taki cień irytacji tylko. Złota kobieta, szczerze współczuję, bo ja – matka Durska już miałam ochotę po 5 pytaniu rypnąć jegomościa od nadmiaru cukru tego lub owego.

Cieszę się niezmiernie, że Godzilla trafił do tego przedszkola i do tych pań!

Starszy Godzilla je skończył i ja wiem, że posiłki były pierwsza klasa i herbata nie była gorzka. I Godzilla nie chciał stamtąd wychodzić.

I tak, byłam na pierwszym zebraniu… z mafią antycukrową.