Godzille wkraczają na drogę przestępczą

Drogę zła – nie, żeby specjalnie z niej schodziły… Diabły wcielone, szatany jedne.

- Co to jest?

- Kredki, które mi kupiłaś, maaamo??

- Ale ja ci ich nie kupiłam.

- To tata je kupił?

- Kupiłeś mu te kredki?

- Nie, ty kupiłaś przecież!

- No ja nie kupiłam…

Chórem starców:

- Synu! Ukradłeś kredki!!!

- Ale ja wam je dałem, żebyście mi kupili!

- No ale my nie kupiliśmy!

- To wy je ukradliście!

- My???

Tak to Godzilla starszy zweryfikował system sklepowych zabezpieczeń. Ze skutkiem negatywnym. W zasadzie te kredki to się mu należą. Tylko że my się nie pochwalimy już w tym sklepie, że nieszczelne bramki mają. Oczywiście rozważaliśmy powrót na miejsce zbrodni. Uznaliśmy jednak, że noc w izbie dziecka byłaby dla Godzilli zbyt dużym obciążeniem. Wpadliby jeszcze w towarzystwo i by się zaczęły rozboje i odsiadki, nie ma co. Kredki przy wejściu mogły przecież zapiszczeć, prawda? Poza tym jechać taki kawał… A Godzilla ma taką satysfakcję, że się udało przypadkiem, szuka pasera teraz. Na wszelki wypadek zabroniliśmy w szkole mówić, że kredki pochodzą z rozboju.

Godzilla młodsza zaś opanowuje sztukę walk wręcz, terroryzuje otoczenie i wali matkę z bańki, co powoduje sine wybroczyny na jej gładkiej jeszcze cerze. Na szczęście podkład mam.