Godzille pożerają kotlety, tak prozaicznie, po prostu.

- Dostałem minusa.

- Znowu? Za Co?

- Za nie zjedzenie kanapki…

- ??

Po wyjaśnieniu z wychowawczynią okazało się to tylko częściową prawdą. Bardziej chodziło o fakt ucieczki z klasy, podczas gdy wszyscy inni zostali i konsumowali.

Dlaczego zwiałeś?

- Przed kanapką?

- ?? Ale, że co?

- Duża była.

No tak. Tez bym zwiała.

- To nie jesteś głodny?

- Nie aż tak, tak na kotleta jestem głodny.

Wymiana sms-ów z mężem:

- Wraca?

- Wraca. Głodny.

- A głodny jak? Jak człowiek, czy gorzej.

- Gorzej.

6 kotletów poszło na raz. I jeszcze jednego podgawędziła Godzilla młodsza. Prosto z patelni, chociaż nie powinna z uwagi na gluten i jajko. Ale porwała i zwiała pod łóżko, gdzie dokonała zbrodniczej konsumpcji. Nie miałam jak wyrwać mięcha z paszczy. Trudno. Może alergia już minęła, przy okazji się sprawdzi.

Babcia zrobiła kotlety – tak na 3 obiady miało być, żeby matka pracująca miała łatwiej. No nie wyszło w tych rachunkach jakoś.